Ο ΝΟΚ όμως δεν μπορεί να εφαρμόζεται αποσπασματικά. Για το λόγο αυτό δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί αυθαίρετη σοφίτα η οποία τηρεί τις προδιαγραφές του ΝΟΚ για να μη μετρήσει στη δόμηση.

Επανέρχομαι όμως, διότι... δεν μου κάθεται καλά!

Παράδειγμα
Έστω ότι έχουμε:
Επιτρεπόμενη δόμηση = 100τμ
1) Αυθαίρετο χώρο κύριας χρήσης στην πιλοτή εμβαδού 40τ.μ. (υπέρβαση μόνο δόμησης)
2) Αυθαίρετη επέκταση του παραπάνω χώρου κατά άλλα 30τ.μ. (υπέρβαση δόμησης και κάλυψης)

Δημιουργούμε δύο φύλλα καταγραφής.
Το ένα για την πρώτη από τις παραπάνω αυθαιρεσίες και το άλλο για τη δεύτερη.
Κι αυτό διότι δεν μπορούν να ομαδοποιηθούν σ' ένα φύλλο καταγραφής αφού έχουν διαφορετικούς συντελεστές.

Τι συντελεστή θα βάλουμε στο 5 (υπέρβαση δόμησης);
α) Αν εξετάσουμε χωριστά κάθε αυθαιρεσία, τότε έχουμε 40/100=40% και 30/100=30% υπέρβαση δόμησης αντίστοιχα.
Και στις δυο περιπτώσεις έχουμε κάτω του 50% της επιτρεπόμενης, άρα συντελεστή α=1,00

β) Αν όμως συγκρίνουμε τη συνολική υπέρβαση δόμησης με την επιτρεπόμενη, τότε έχουμε (40+30)/100=70% υπέρβαση δόμησης.
Οπότε λαμβάνουμε συντελεστή β=1,30

Ποιο είναι το σωστό;
Σύμφωνα με την ακριβή ερμηνεία του νόμου, νομίζω ότι είναι το α).
Θεωρώ όμως ότι ορθότερο είναι το β)!!!